Osim što je svrstana među najlepše zgrade u Vršcu „Apoteka na stepenicama” je vrlo važna za kulturnu i turističku ponudu ove lepe varoši jer se u njoj nalazi jedna od četiri izložbene postavke Gradskog muzeja.
Sedište Muzeja je u zgradi Konkordija, a posle rekonstrukcije i svečanog otvaranja 2015. godine i Vršački zamak je uključen u kulturne tokove pod muzejskim okriljem. Četvrta lokacija na kojoj Muzej ima stalnu postavku nalazi se u selu Gudurica nedaleko od Vršca, u objektu Muzej Roberta Hamerštila.
„Apoteka na stepenicama” je jedna, moglo bi se reći sasvim obična kuća na uglu vršačkih ulica Kumanovske i Stevana Nemanje, bez obzira što za današnje vreme izgleda sasvim jednostavno, svedok je prošlih vremena i deo neimarskog bogatstva Vršca. Podignuta je 1784. godine, prvobitno kao apoteka „Kod Spasitelja”, kasnije i danas poznata je kao „Apoteka na stepenicama”. Sagrađena u baroknom stilu u to vreme nije imala stepenice, tako da su one naknadno dozidane.
Kao druga javna gradska apoteka funkcionisala je sve do 1971. kada je predata gradskim vlastima koje su je ustupile muzeju za postavku četiri izložbe. Stavljena je pod zaštitu države i važi za jednu od najstarijih i najlepših zgrada u Vršcu. Njenu relativno malu unutrašnjost krase uzuzetno vredne postavke koje posetioci mogu razgledati.
Ovde su smeštene četiri stalne postavke Gradskog muzeja: „Istorija zdravstvene kulture južnog Banata”, „Sećanje na Paju Jovanovića”, zatim „Arheološka postavka iz vremena paleolita, neolita i sve do srednjeg veka” kao i „Izložbu medalja iz 18. i 19. veka“ koje su Vrščani i Vršac kao srez dobili za izvoz i izložbu određenih proizvoda kao što su svila, vino, pivo…
U prvoj prostoriji izloženje originalni nameštaj i apotekarska oprema iz tog vremena. Nekoliko slika apoteka iz 1824. godine, a tada ih je bilo četiri na oko 24 hiljade stanovnika koliko je Vršac tada brojao, ukazuje da je, pored Pančeva i Bele Crkve u to vreme ovo bio jedan od najrazvijenijih centara kako kulturnih tako i privrednih.
Drugu prostoriju krasi monumentalno platno „Vršački triptihon” najveće platno Paje Jovanovića, kojim je slikar proslavio i sebe i rodni Vršac. Tu je i jedan od najznačajnijih portreta kralja Aleksandra Karađorđevića (platno iz 1931. godine) gde je slikar postigao neponovljivu igru senki. Odakle god da se gleda u platno (dok se lučno krećete ispred njega), u kralja, u njegove oči, prste i vrh čizama one vas –prate…
Impozantnu izložbu iz oblasti arheologije čine posude i oruđa za rad iz vremena paleolita koje su na ovim prostorima iskopane, između ostalog, to su posude za hranu i piće, školjke sa dna panonskog mora… Iz perioda neolita ostao je mnogobrojni nakit od bronze, grnčarija, oruđa za rad. U poslednjoj sobi je postavka kulture Rimljana koji su ovde boravili oko 150 godina, posude od stakla, prstenje, statue od stakla.
